เตือนจิตรักแม่

พอลืมตาดูโลก ร้องอุแว้ เห็นหน้าแม่ มองซึ้งน้ำตาไหล เฝ้าเลี้ยงดู กล่อมเกลี้ยงเลี้ยงโตไว พอจบไปมีงานทำ เริ่มผันแปร มีเพื่อนเยอะ เริ่มมองหาคู่ขามาจ๊ะจ๋า เปลี่ยนไปตามกระแส ลืมกระทั่งบ้านตน ไม่เหลียวแล ลืมหน้าแม่ หน้าพ่อลืมบ้านตน ปล่อยให้ท่านคิดถึง เฝ้าห่วงหา ทุกเวลาจิตใจ เฝ้าสับสน คิดถึงลูกยามเล็กๆ แถมซุกซน ยังเป็นคนให้เห็น ทุกเวลา มีครอบครัวมีคู่ เป็นของใหม่ ลูกไม่ได้หมั่นโทร เข้ามาหา เหมือนลืมแม่ที่รักเจ้า สุดอุรา ขอสักคราสักนิด เตือนจิตตน ให้หวนถึงตอนเด็ก ยังเล็กอยู่ แม่เฝ้าดู เฝ้าเพียร ป้อนขนม เฝ้ากอดลูก เลี้ยงดู เฝ้าเชยชม เฝ้าระทม เมื่อลูกเจ็บป่วยมา ถึงตอนนี้ใคร่หวน รำลึกถึง แม่ผู้ซึ่งมีแต่ให้ ใหญ่หนักหนา ถึงวันแม่ ของเรา หวนเข้ามา ดอกไม้หนา กราบตัก กราบบาทา จะสูงส่งด้วยบุญ กุศลยิ่ง ภัยทุกสิ่งไม่มาล้ำ กล้ำกรายหา จะมีสุขทุกวัน เพลินอุรา รักแม่หนา ที่สุดในโลกเลย