ครอบครัวเราเป็นบ่วงที่ยิ่งใหญ่

ครอบครัวเราเป็นบ่วงที่ยิ่งใหญ่                    ทิ้งบ่วงไปเอาตัวรอดบ่วงถามหา
บ่วงอันนี้ใครต่อใครมัดกายา                       ทิ้งบ่วงหาซึ่งพระธรรมยากเหลือเกิน
บ่วงคือสิ่งที่มัดติดกายสัตว์                          หากแก้มัดก็ได้ง่ายหนักหนา
แก้บ่วงแล้วทิ้งบ่วงลงบาทา                         หมดปัญญามัดใครไม่ได้เลย
บ่วงที่พื้นดูเอกาช่างว่างเปล่า                      มันเริ่มเน่าส่งกลิ่นไม่หรรษา
โดนเหยียบย่ำบนพื้นกลิ้งไปมา                   ไม่มีใครมองมาที่พื้นเลย
คนทิ้งบ่วงไปแล้วไม่เหลียวหลัง                   สุขกันจังหลุดพ้นคนถามหา
ชีวิตหนึ่งหลุดพ้นสุขอุรา                               ชีวิตห้าดับดิ้นแทบสิ้นใจ
ถามว่าสุขบนทุกข์ของคนอื่น                       มันจะชื่นใจยังไงได้กันเล่า
เมื่อมารู้ลูกเมียพ่อแม่เรา                               ทุกข์รุมเร้าร้องไห้โศกระงม
เอาให้พร้อมทั้งภายในและภายนอก            ไม่ปลิ้นปลอกหลอกใจให้สุขสม
ถึงเวลาเมื่อพร้อมปล่อยใจตน                       ครอบครัวพ้นความทุกข์สาธุการ