วันจันทร์ที่ 16 พฤษภาคม พ.ศ. 2554

ผู้ให้กับผู้รับ อยู่ที่ผู้รับพึงประมาณ มิใช่ผู้ให้พึงประมาณ

ผู้ให้จะให้ยังไง จะให้เท่าไหร่ จะให้อีท่าไหน ก็แล้วแต่เขาจะให้ สำคัญที่ผู้รับ จะต้องพึงรู้ประมาณ ไม่ใช่ให้ผู้ให้ พึงรู้ประมาณ ผู้รับจะต้องพึงรู้ประมาณเอง ว่า พอใช้แล้วมิใช่รับเอา รับเอา จนเกินความพอดีอันไหนเกินความจำเป็นก็คืนเขาไป ผู้รับพึงต้องประมาณตนเอง
จาก เอกนิบาต อังคุตตรนิกาย 20/45

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

แค่คิดว่าอยากเป็นคนดี ก็ใช้ได้แล้วเพื่อน

หมายเหตุ: มีเพียงสมาชิกของบล็อกนี้เท่านั้นที่สามารถแสดงความคิดเห็น