แสงแห่งธรรมวังวนแห่งกรรม

แสงแห่งธรรมวังวนแห่งกรรม
เรื่องทุกข์ กับคำคมๆ ไม่ใช่กลอนนะึครับ
ทุกข์นั้นมีอยู่แล้ว ก่อนเราเกิด เราเกิดมา ไปคว้าทุกข์มาสะสม
ทุกข์แล้ว คิดไม่ได้ ก็ต้องระทมตน ทุกข์เอ๋ยทุกคนนั้นต้องมี
ทำยังไงหนอ จะคลายทุกข์ ให้หมดสิ้น ต้องแบทุกข์นั้นออกมาแบกับดิน มองทุกข์เป็นชิ้นๆ นี้มันไม่เหมือนกัน นี่หว่า
บางคนนั้นทุกข์ เพราะเจ็บไข้ จงเข้าใจ ตัวเราใช่ไหมหนอ
มันเจ็บได้แต่กาย ใจไม่ท้อ ขอสู้ต่อ ด้วยใจ ไม่ใช่กาย
บางคนทุกข์ เพราะคู่ มาก่อนเก่า นอกใจเรา ทุกทีที่เราเผลอ
จงปล่อยวาง เนื้อคู่ที่เราเจอ อาจเป็นเกลอศัตรู ที่เย่อเรา
บางคนทุกข์ เพราะญาติ ใกล้ไกลชิด พอสนิท ทำเดือดร้อน 
ให้ร้อนจี๋ ขอให้ช่วย ทุกเรื่องเดือดร้อนมี ญาติคนนี้เคยสร้างเวรมากับเรา นะ
บางคนทุกข์เพราะ กลัวว่าจะไม่พอ เลี้ยงตนและวงศาคณาญาติจึงต้องเหนื่อยแบกภาระ ลำบากกาย เหนื่อยจนตาย ยังไงก็ไม่พอ
กายและจิต จงแยกกันให้ออก สภาวะสร้างก่อทุกข์เป็นเรื่องๆ
จงเข้าใจสภาวะเป็นเนืองๆ อยู่กับเรื่อง ปัจจุบันแล้วทำไป 
การงานชอบ อาชีพชอบ ความรักชอบ เหมือนละครแสดง
จงเล่น ให้ถึงใจ ถึงบทนี้จะเป็นดั่งเช่นไร จงเล่นไปและเข้าใจสภาวะปัจจุบันเท่านั้นเอง 
อย่าทุกข์ เพราะคิดว่าเราทุกข์
ความทุกข์มันไม่มีรูปร่างตัวตน
มันก็แค่อารมณ์หนึ่งของเราเท่านั้นเอง
จะตัดมันออกจากจิตจากใจไปได้ไหม
ตัดได้ก็คลายทุกข์ ตัดไม่ได้ ก็ต้องทนทุกข์