อายตนะทั้ง6 คืออวิชชา ความไม่รู้ เป็นแดนเกิด

อายตนะ6อย่าง หูตาจมูกลิ้นกายใจ เป็นเหตุให้เสวยอารมณ์(อวิชชาคือความไม่รู้หรือเรียกว่าโง่ก็ได้)จึงเกิดตัณหาราคะ ความทะยานอยาก อยากโน้นอยากนี่ จึงเกิด ความยึดมั่นถือมั่น จึงมีภพก็คือความมี ความเป็น ต่างๆ เมื่อมีภพ คือ ความมีความเป็นแล้ว จึงมีชาติ คือความเกิดพอมีความเกิด จึงมี ความแก่ ความเจ็บ ความตาย ความเศร้าโศก เสียใจ ความพลัดพราก ความไม่สบายกาย ความไม่สบายใจ ความบแค้นใจ เปรียบเหมือนปลาที่ติดตาข่ายแล้ว ไม่สามารถที่จะหลุดจากตาข่ายนั้นได้ มีทางเดียวก็ต้อง จับตาข่ายนั้นทิ้งไปเสียก่อน ที่เราจะไปติดมัน