สำนึกผิดแล้วยังดีที่ได้เขียนก่อนตาย

ตั้งแต่เกิดยังไม่รู้ ซึ้งธรรมะ เกิดพันธะ พันธนาการ เป็นกรรมก่อน  วันนี้เกิดสำนึก พึงสังวรณ์ อยากถอดถอน ความชั่ว กลั้ว ออกมาในกาลหนึ่ง ตอนเด็กยังเล็กนัก เริ่มฆ่าสัตว์ มดปลวก ทั่วเรือนฝาสัตว์ในน้ำ เรายังฆ่า สรวลเฮฮา สัตว์เวหาก็ยิงทิ้ง ปลิดชีพมัน สัตว์เลือยคลาน งู ตะขาบ กิ้งก่าเห็น ไม่ละเว้น ฆ่าได้ จิตใจหนอ ไปตกปลา ขุด ไส้เดือน มาเป็นกอ หักกลางหนอ ยังไม่ตายดิ้นโศกาพอฝนตก ไปหากบ หาอึ่งอ่าง มันขาถ่าง โดนไฟ ตั้งไว้หนา เห็นงูหนึ่ง ตกบ่อ ลอยคอมา ไม่ช่วยหนา หนังสะติก ยิงหัวมัน ไปเล่นน้ำ ยังดำ หาหอยโข่ง มันโจ่งโล่งมากมายอยู่ใต้น้ำ เก็บเอามา ใส่หม้อ รอน้ำราน พอเดือดพล่าน จับใส่ตายทั้งเป็นเห็นปูม้า ปูดำ กุ้ง ตลาด จับมาฟาด ใส่หม้อ รอสังหาร มันทั้งดิ้น ทั้งทีบ กลัวลนลาน ไฟสังหาร ซักพัก ดับหมอดลง เคยโกหก หลอกคนให้เจ็บช้ำ เคยกระทำย่ำยีสตรีหนอ เคยขโมยข้าวของ ทั้งสอพอ เหล้ายาหนอ เสพแล้ว หาเรื่องคน เคยชกต่อย ทำร้าย ให้เขาเจ็บ เอามาเก็บเป็นความแค้น ชำระหนอ อยากจะฆ่าคนให้ตาย ไม่รั้งรอ ยืมเงินหนอ ยังไม่คืน ก็ถมไป จะเล่าแต่ ความชั่ว ที่ตัวก่อ ความดีขอไม่เล่า ให้เสกสรรค์ ตรงไหนดี ขอรู้ตัวโดยฉับพลัน ไม่บอกผ่าน ผู้คนให้ได้ยิน
อันความชั่ว ยังมีอีก ที่ทำไว้ สาธยายยังไง ไม่แตกฉาน ไอ้ที่ลืม ยังมีอีก เป็นทะนาน สาธุการ ความชั่ว แจกแจงตน อันความชั่ว เก็บในใจ มันหนักมาก ขอประกาศ ข้าชั่ว ทั่วทุกหน จะไปไหนมาไหน ชั่วสัปดน เกิดเป็นคน ชั่วจริง เรานี่เอง เคยฆ่าไก่ มากมาย หลายสิบตัว เพราะโมโห ไม่ได้ดั่งใจฉัน จับขามันฟาดใส่เสา หัวสะพาน ตายยังคลานกระดื๊บๆ ช่างหัวมัน มาตอนนี้ มาสำนึกความผิดนั้น มากระทำแก้แค้นก็ยอมหนอ ถึงตัวตายตอนนี้ หายกันพอ ฆ่าเราหนอ ถ้าสิ่งนี้ จะหายกัน ขอส่งจิต ส่งใจ นี้เพื่อสัตว์ ที่กำหนัดฆ่าเขา ไม่พลั้งเผลอ มาสำนึก ตรึกตรอง ด้วยใจเจอ กรรมละเมอ มาฟาดที่หัวใจ ตอนนี้จะไม่ทำ อีกต่อแล้ว ไอ้ที่แล้ว จะขอรับ ไม่บิดหนี จะขอรับ กรรมก่อน ที่เคยมี ต่อแต่นี้ ขอเป็นคน ทั้งหัวใจ...