วันพุธที่ 11 พฤษภาคม พ.ศ. 2554

กลอนเมตตากรุณา

อันเมตตากรุณา จะมีมาจากที่ใด มันฝังอยู่ที่ไหนที่ว่าใจมีเมตตา
ทำจริงหรือทำเล่น ที่ว่าเป็นกรุณา ให้เพราะสงสารว่า เราดีกว่าที่เกิดเป็น
สังเวชพาเวทนาเพราะคิดว่าเขาทุกข์เข็ญไม่มองความจำเป็นเขาทุกข์เข็ญเพราะเหตุใด
คิดว่าเราดีกว่า จึงเห็นค่าเขาน้อยไป สงสารแค่นั้นไม่ ที่ว่าใจมีเมตตา
มามองที่ดวงจิต หลับตานิด คิดพลางว่า ทุกคนที่เกิดมา ทุกข์หนักหนาแทบทุกคน
เมตตากรุณาการสงสาร อย่าประมาณแค่นั้นคน รวยจน นี้คือคน ทุกๆคนได้เมตตา
เพียงว่ามองไม่เห็น ทุกข์ลำเค็ญซ่อนกายา ทุกข์ที่แสดงหนา พอเห็นพาสังเวชใจ
ทุกสิ่งมีชีวิต รักชีวิตทุกตนไซร์ แม้จะไม่ถูกใจ ก็ให้ไปความเมตตา
แผ่ไปจนทั่วโลก สรรพโศกสิ้นเวหา มนุษย์ มาร พรหม นาคา โลกใดหนาแผ่ให้ไป
ไม่มีที่สิ้นสุด แม้มนุษย์ มารศาสนา อันความรักและเมตตา ทุกคนหนา ต้องได้ไป
ไม่จำกัดแค่คนทุกข์ คนมีสุขก็ต้องได้ ซักวันก็ทุกข์ใจ ฉันให้ไปก่อนเวลา

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

แค่คิดว่าอยากเป็นคนดี ก็ใช้ได้แล้วเพื่อน

หมายเหตุ: มีเพียงสมาชิกของบล็อกนี้เท่านั้นที่สามารถแสดงความคิดเห็น